Do liczebników zapisywanych cyframi arabskimi nie dodaje się końcówek fleksyjnych (zapisywanych po łączniku). Błędne są zatem formy, np. 3-ego maja, 1-ego kwietnia.

Data to jeden z najczęściej stosowanych elementów wypowiedzi językowej. Jest wykorzystywana zarówno w dokumentach oficjalnych: pismach urzędowych, prawnych, służbowych, drukach akcydensowych, np. w zaproszeniach, broszurach, ulotkach, jak i tekstach nieformalnych, prywatnych: listach, notatkach, mailach. Służy uporządkowaniu informacji i zachowaniu chronologii...

Inicjały to początkowe litery imienia i nazwiska, zakończone kropką, najczęściej nierozdzielone odstępami...

Odmiana nazwisk to bardzo szerokie zagadnienie, które nierzadko sprawia wiele problemów. Pojawia się bowiem pytanie, czy dane nazwisko podlega deklinacji...

Cudzysłów to znak interpunkcyjny o charakterze wyodrębniającym, składający się z dwóch elementów: otwierającego i zamykającego. Służy przede wszystkim do zaznaczania cudzych wypowiedzi w tekście, ale również akcentowania ironii, wyrazów obcych lub niektórych nazw własnych...

Skrótowiec (inaczej akronim) to wyraz powstały poprzez odcięcie pewnych składników z wyrażenia złożonego z dwóch lub więcej słów, oznaczającego nazwę organizacji, instytucji, przedsiębiorstwa itp. Najczęściej składa się z wielkich liter, początkowych głosek, cząstek wyrazowych lub sylab, i może funkcjonować jako odrębne, samodzielne słowo...

W przypadku nakładów na większą skalę wyróżnia się obecnie dwie główne techniki druku: cyfrową i offsetową. Wybór odpowiedniej metody zależy przede wszystkim od  wielkości nakładu i charakteru publikacji...

„Skróty występowały w najstarszych zabytkach piśmiennictwa. W inskrypcjach nagrobnych i na starożytnych tabliczkach kamiennych spotyka się na przykład jednoliterowe symbole wyrazów, wśród których skrót wyrażony literą „a” miał sto pięćdziesiąt dwa odpowiedniki wyrazowe, a „c” dwieście pięćdziesiąt dziewięć, łącznie zaś skróceń łacińskich opisano dotychczas kilka tysięcy...

Kursywa (italik, italika) to pochyła odmiana pisma prostego, zwanego antykwą, stosowana do podkreślenia, uwypuklenia pewnych elementów w tekście...

Imiesłów to forma czasownika, która bardzo często sprawia użytkownikom języka wiele trudności. Przykładem może być pisownia nie z imiesłowem przymiotnikowym, do dziś budząca wiele wątpliwości i kontrowersji.

Przygotowanie tekstu do druku wiąże się każdorazowo z bardzo wielką odpowiedzialnością edytora lub redaktora: ważne jest, aby powierzone mu dzieło miało sankcję autorską, a jednocześnie było odpowiednio opracowane: poprawne, zrozumiałe, jak najbardziej przejrzyste i dostosowane do potrzeb odbiorców...

Zapis obcych imion i nazwisk w przypadkach zależnych wywołuje wiele problemów. Niezwykle często niepoprawnie jest zapisywana odmiana imienia JACQUES...

„Że”… każdy wie, że przed „że” przecinki się stawia… Z doświadczeń korektorskich wynika, że przez wielu jest to uważane za zasadę bezwyjątkową. Są jednak sytuacje, w których przecinek przed „że” jest niepotrzebny, a jego użycie niewłaściwe...

Bardzo częstym błędem edytorskim jest niewłaściwe użycie łącznika bądź półpauzy. Nierzadko można zobaczyć spacje wokół łącznika (np. w nazwiskach dwuczłonowych) lub myślniki oznaczone krótką kreską. Zasadniczo używamy w edytorstwie kresek o trzech długościach...